Krytycy cz.2

Teraz kilka słów o mojej osobistej obawie, inni jej zapewne nie podzielają.

Nie chcę, by w przyszłości nie było już krytyków. Ja to ja, przede wszystkim wypadłem z obiegu - od dawna nie byłem w kinie, i pewnie jeszcze przez jakiś czas tam nie zajrzę, stąd moja obojętność na to, jakie teraz premiery wychodzę. A więc i recenzji nowości nie czytam. Poza tym, ja już jestem na tym etapie w którym samo oglądanie filmu sprawia mi pewien rodzaj przyjemności, sam obraz nie musi być dobry. Dopiero po jakimś czasie może mi grozić znudzenie, ale tak to mogę oglądać jak leci. Byłem w kinie na "Żądzy bankiera". Nikt o tym filmie nie słyszał i nie usłyszy, i dobrze bo był głupi, ale to dla mnie nie ma znaczenia.

Nie będę tutaj ponawiał pytania, czy są jeszcze ludzie którzy zasługują na to, by nazywać się krytykami - o tym pisałem już wcześniej kilka razy. Ale policzmy: rocznie do naszych kin wchodzi jakieś 350 filmów. Średnio 60-70 z nich będzie obejrzane przez kinomanów. Kilka z nich obejrzą wszyscy, będą to animacje, ekranizacje lub kolejne części serii. Krytycy są jedynymi, którzy obejrzą wszystkie, dzięki nim kinomani będą mogli wybrać sobie ten 1 lub dwa tytuły w tygodniu do obejrzenia. A co, gdy ich zabraknie?

Konkluzja moja jest taka, że nie chcę, by w przyszłości recenzje filmów wyglądały tak jak dziś np. recenzje książek. Różnych powieści wychodzi mnóstwo, kilkakrotnie więcej niż jedna osoba da radę to ogarnąć... Kto to wszystko czyta? Czy to po prostu przechodzi niezauważenie? A co z serialami? Tej jesieni ma wyjść 27 sezonów ponoć. To więcej niż ja obejrzę w ciągu następnych 4 lat. Są w ogóle ludzie, którzy to oglądają od deski do deski? Czy tylko oglądają pierwsze odcinki, stwierdzają "Chała", piszą swoją opinię w necie i next?

Nieprzyjemna myśl. Marny koniec sztuki, gdy krytycy znikną. Liczyć się będzie tylko marketing i znajomi, wliczając tych "znanych" blogerów i innych, co w zasadzie też jest marketingiem. Ogół nie interesuje się i nie wie, co jest uznawane za najlepszą książkę 2012 roku, ani kto takie tytuły rozdaje. Ale kilka znanych osób napisze o niej pochwalny tekst i już jest jej świadomość w społeczeństwie. "Gra o tron", "Breaking Bad", od biedy "House of carts"... To naprawdę wszystko, co się liczy z nowości? Czy gdyby dziś wyszedł "Babylon 5", byłby ktoś, kto zwróciłby moją uwagę na ten tytuł, czy sam musiałbym się przekopywać?

Pamiętacie, jak trafiliście na swoją ulubioną książkę, film, serial? Komu to zawdzięczacie?

Niedawno przedstawiłem znajomemu swój pomysł na film fabularny, i zapytałem go, czy chciałby taki obejrzeć. Odpowiedział: "to zależy, jakby to było wykonane". W myślach od razu odpowiedziałem: "Dziś nie ma znaczenia, jak coś jest wykonane. Masz tylko kupić bilet, reszta się nie liczy". Z każdym dniem dochodzą do wniosku, że miałem wtedy za dużo racji.

Od dawna nie czytałem czyjej opinii o tym, czym dany film jest. O czym jest. Najwyżej, że jest piękny i delikatny. Wszystkie teksty o serialach to oddzielny wątek, nieważne czy dotyczy fabuły całościowej czy epizodycznej, o obu pisze się w ten sam sposób. Zupełnie tego nie rozumiem. Tacy ludzie mieliby "kierować" moją wiedzą o najnowszym kinie? Smutna wizja. Ludzie z Internetu, dzielących kino na fajne i nie fajne, nie traktujących go jako sztukę, lub świadomych jego możliwości, używający fraz w stylu "Najlepszy film jaki widziałem od długiego czasu!"

Ale co tam, to tylko kino - najłatwiejsza ze sztuk. A od jakiegoś czasu, najtańsza. Jak okaże się słabe to najwyżej przerwie się oglądanie i włączy następny. I następny. Komu potrzebni krytycy...

...etam. Mam za dużo prawdziwych problemów, więc wymyślam sobie by mieć się na czym innym skupić. Na pewno.